Moreton Island: Work & Lebaron

Ondertussen zijn we alweer ruim een maand aan het werk op Moreton Island. Even tijd voor een update van ons leven hier. We hebben een fijn appartement met uitzicht op zee, balkonnetje en eigen badkamer…goed geregeld! We eten in de zogenaamde ‘staffroom’, weinig variatie zelfs voor niet-vegetariërs, maar ook prima te doen voor een paar maandjes. We moeten per week ongeveer 10 uur werken om onze huur inclusief eten te betalen. De afgelopen 2 weken zaten we tegen de 50 uur aan, dus kunnen ook genoeg sparen. Het is een eiland, dus alles wat je hier wilt kopen is schrikbarend duur. Daarom gaan we af en toe naar de mainland om drank, chippies, kleding en toilet artikelen in te slaan. Onze kledingkast is momenteel in gebruik als drank kast gevuld met Corona, de zogenaamde Coon wijn (wijn uit een box; niets mis mee ;-), en Jim Beam cola’s, zo gaan we toch af en toe een gezellig avondje naar de bar en nemen we lekker stiekem onze eigen drankjes mee (hoe Nederlands is dat?!).

Op onze eerste vrije dag hebben we een prachtige wandeling naar de desert van het eiland gemaakt, daar zijn we gaan sandboarden. Liggend op een board van een enorme zandheuvel af, superleuk! We hadden weer flinke mazzel, want na een tour was er zo’n board blijven liggen, dus hebben er niets voor hoeven te betalen. Ook zijn we vriendjes geworden met één van de watersport jongens en die heeft ons laatst meegenomen op een snorkeltour naar de scheepswrakken hier voor de kust. Voor Abner zijn eerste snorkelavontuur, dus die moest nog een beetje wennen aan het ademhalen onder water, met andere woorden: hij heeft niet zoveel visjes gezien!

Ondertussen hebben we hier ook allebei onze verjaardag mogen vieren, daarvoor zijn we lekker uit eten geweest en op Tessa’s verjaardag hebben we een prachtige whale watching cruise gedaan (die we als kado gratis van de Nederlandse assistent hotel manager hadden gekregen). Echt hoor, wat een prachtig land met prachtige natuur en prachtige dieren!

Het werken zelf is niet ingewikkeld, breakfast, lunch of diner shifts (met een beetje pech alle 3 op een dag), en af en toe in de bar of coffeecorner. Abner moest de eerste twee weken een beetje wennen aan hospitality, maar heeft zijn draai nu ook wel aardig gevonden. Hij heeft even overwogen om te solliciteren binnen een andere afdeling, maar er zijn veel voordelen aan samen werken binnen dezelfde department. Zo houden ze rekening met onze vrije dag, hebben we veelal dezelfde tijden, werken we heel veel samen en hebben we nu ook erg fijne collega’s. We hebben ontdekt dat we een super goed team zijn zo samen op de vloer! Van één van de collega’s pas nog 50 films en alle seizoenen Sex in the City op onze laptop kunnen zetten, dus als we ons een keer vervelen…

Maar..de afgelopen week en komende week is het hier Lebaron (een woord wat we na deze weken echt nooit meer willen horen, pfff wat maken die mensen er een troep van zeg!), Indonesich Nieuwjaar, en komen er ongeveer 4 keer zoveel mensen elke dag als normaal. Dat houd in heel veel werken, langere shifts en veel uren maken. Nadat Tessa 10 keer achter elkaar ontbijt vanaf 06.00 uur heeft gedaan was het op zich wel een keer tijd om uit te slapen, vooral als je ook elke avond tot 22.00 uur werkt! Gelukkig paar keer s’middags vrij gehad voor een afternoon nap, anders is het bijna niet vol te houden, maar het is natuurlijk met een goede reden, zo lang mogelijk op reis te kunnen zijn en nog zo veel mogelijk mooie plekken gaan bezoeken voor het liefst zo lang mogelijk! En het eiland blijft ook een prachtige plek om te verblijven, we genieten van elke vrije seconde. Half september hebben we een weekje Sydney geboekt, wat niet geheel toevallig samenvalt met Defqon J! Tijd voor een vakantie en een feestje! Met ons Nederlandse paspoort en een oranje kledingstuk mogen we gratis naar binnen (zowaar iets oranjes kunnen vinden, want ze verkopen weinig oranje hier in de winkels…heel apart! Gezien we straks vooral naar het noorden en het westen willen reizen kon Sydney reis planning technisch ook nog wel eens lastig worden, dus is dit een uitgelezen mogelijkheid om twee vliegen in 1 klap te slaan dachten we zo. Daarna kijken we wel even hoe lang we hier nog willen blijven, met ons visum mogen we maximaal een half jaar voor een bedrijf werken, maar we denken wel wat eerder weer op pad te willen gaan. Er zijn nog zoveel prachtige eilanden te gaan!

Helaas ging dat uitslapen gezien Lebaron nog niet lukken, en met de vermoeidheid die toeslaat ligt dan een ongelukje in een klein hoekje, dat blijkt nogal gevaarlijk te zijn, want zo kwam er afgelopen zaterdag 10 liter kokend water over Tessa haar voeten. Conclusie: Tessa is een nog onbekend aantal dagen vrij. No worries, komt allemaal goed. Direct een verpleger bij geweest, half uur onder stromend water gezeten. De brand blaren beginnen lekker op te komen, hiervan zullen we jullie de foto’s besparen, maar dat word een paar dagen geen schoenen aan. Voordeel daarvan is dat ze eindelijk weer een keer naar de bar kon (zaterdag om 14.00 uur al aan de wijn hihi, verdoofd dus is gedoogd!), EINDELIJK een paar keer kon uitslapen, pizza is gaan eten én tijd heeft om deze blog te tikken! Nadeel is dat de lieve collega’s nog wat harder moeten werken (inclusief Abner) en dat er heel veel geld word misgelopen deze drukke dagen. De afgelopen 2 dagen zijn we terug naar Brisbane gegaan om een Medical Certificate te halen (dat moet hier met alle regeltjes, konden we wel mooi even weer met Butterfly op pad) en meneer de dokter heeft een heleboel restricties opgelegd waardoor werken tot na het weekend waarschijnlijk lastig blijft. Aangepast werk (niet in de buurt van heet water of warm eten) is namelijk nogal onhandig hier op het resort. De managers en collega’s zijn wel erg betrokken en leven erg mee, dus hopelijk kan er nog iets geregeld worden!

O ja dan nog wat leuks nieuws om mee af te sluiten…we hebben een soort van huisdier (meer een balkon dier trouwens); een zogenaamde vliegende eekhoorn (Sugarglyder), super cool! De eerste keer waren we een beetje scared, komt er zomaar iets uit de boom naar beneden vliegen/klimmen, maar nadat we wisten wat het was zijn we er erg blij mee! We missen lieve Silver poes ongeveer dagelijks, dus beetje dieren gezelschap altijd welkom (zolang de Tarantula’s en Pythons nog maar even weg blijven ;-).

Blij voor jullie Dutchies dat jullie in elk geval beetje warmte gekregen hebben de afgelopen weken, hier is het nog steeds hartje winter (30 graden!!!) en zijn we laatst op het stand flink verbrand (overigens niets bij vergeleken bij huidige staat van Tessa’s voeten), dus dat wordt nog wat als het zomer word!

That’s it for now lieve familie, vriendjes en vriendinnetjes. In gedachten zijn we altijd bij jullie!

Xxx